дахадзягу, салдат прамовіў у думках: дзе ты, браток па няшчасьці? Воўк ты мой, воўча… Хадзі, можа, паратуемся разам…
Катя Волковаhar citeratför 5 år sedan
прымушаў сябе ўстаць і йсьці. Яму вельмі трэба было дайсьці да броду
Катя Волковаhar citeratför 5 år sedan
Ён не хацеў жыць брыдка, прагнуў сумленьня і чысьціні
Катя Волковаhar citeratför 5 år sedan
кар'ера во — канчаецца ямай. Дык ці варта так дбаць пра яе? Пра кар'еру або пра яму — салдат ужо дадумаць ня мог. Ён аж спалохаўся ад думкі: а ці будзе каму пахаваць яго
Катя Волковаhar citeratför 5 år sedan
А некаторыя думаюць — на кар'еру. Кожная кар'ера во — канчаецца ямай
Катя Волковаhar citeratför 5 år sedan
Ды і ўсё жыцьцё ёсьць, мусіць, заробкі на паховіны, не на што іншае
Катя Волковаhar citeratför 5 år sedan
Тут было лягчэй, ён калупаў палкай і жменямі выграбаў пясок. Праз гадзіну атрымалася ямка, — мелкаватая, праўда, і нязграбная. Як і бамжова жыцьцё, падумаў салдат. Якое жыцьцё, такое й пахаваньне.