Оралхан Бокей. Кар кызы

«Бет — перде ғана, шын адам — соның ар жағында»

О дүниеде мәңгі ұйықтайтын болған соң, бұл дүниеде аз ұйықтаған ләзім.

Жүрек дегеніміз, қол басындай ғана бір кесек ет қой. Шын жүрек ешкімде де болмаған.

Почему то люди все стали убегать от пространства к суете

Не деген тамаша өмір... күлген адамның бәрі бақытты емес. Бақыт дегеннің есі дұрыс емес... ха-ха..

«Ақыл адамға жас кезінде емес, әсіресе, қартайғанда керек»

Коль человек чужой мне верен — он мой брат,
Неверный брат — мой враг, будь проклят его край.
Лекарство иногда опасней, чем отрава,
Болезни иногда излечивает яд

Ғажап екен... бәрі түсімдегідей...

«Елге, адамдарға сәлем айт, апа, енді мен ешқашан да адам болғым келмейді»,— деп, зым-зия болып кетті.

Ура! Адам көрінді! Кәдімгі кісі... екі аяғы, екі қолы бар, басы да жұмыр...