W cichą zimę, na początku roku 1564, młody Réné de Veaux, który właśnie minął swoje szesnaste urodziny, opuścił kochany stary pałac, gdzie spędził szczęśliwe i beztroskie dzieciństwo i rozpoczął się w Paryżu. Mniej niż miesiąc wcześniej zarówno jego szlachetny ojciec, jak i jego łagodna matka zostali zabrani przez niego straszliwą gorączką, która sięgnęła po kraju, a Réné jedyne dziecko pozostawiono bez krewnego na świecie, z wyjątkiem wuja Chevalier Réné de Laudonniere, po których został nazwany. W tamtych czasach żmudnych podróży wydawało się, że ten samotny chłopiec wydawał się znużony, zanim posłaniec, który pojechał do Paryża, z listem, który powie wuj, że jego smutna sytuacja może powrócić. Gdy wreszcie przyszedł znowu, przynosząc uprzejmą wiadomość, że przybył natychmiast do Paryża i był synem swego równie samotnego wuja, Réné nie tracił czasu na posłuszeństwo.
