Halkların Dünya Tarihi

ortak bir alfabeye karşılıklı olarak anlaşılabilir diyalektlere, benzer dinsel ritüellere ve en iyi bilineni Olimpiyat Oyunları olan ortak festivallere sahip bir şehir devletleri ağına dönüştü.

Tecrit edilmiş ekinci ve balıkçı toplulukları olarak başlayan tablo, M. Ö. 6. yüzyılda, birbiriyle savaşan ama aynı zamanda ticaret ve onunla birlikte

Başka teknolojik ilerlemeler de söz konusuydu: M. S. 2. yüzyılda (Avrupa’da görülmesinden bin beş yüz yıl önce) çelik üretilmeye başlamıştı; dünyanın ilk su dolapları faaliyetteydi ve de insanların kendi ağırlıklarının iki katını taşımasına olanak veren tekerlekli el arabaları M. S. 3. yüzyıldan itibaren (batı Avrupa’ya ulaşmasından 1000 yıl kadar önce) kullanılmaya başlanmıştı.

karşıya kalacağı, yerleşiklik kazanmış çoklu bir kast sistemi oldu.

Yüzyıllar boyu hızlı değişim ve entelektüel canlılığın coğrafyası olan yer, 1000 yıla yakın bir süre boyunca içine kapalı köyler, dinsel hurafeler ve parçalanmış, savaşçı ve asalak krallıkların mekânı oldu. Bunun bir ürünü, gelecek binyılda, Müslüman ve Avrupalı fatihlerin karşı

Romila Thapar’ın işaret etmiş olduğu gibi, ‘resmî eğitim bütünüyle skolastik’ olduğu için ‘entelektüel daralmaya yol açtı’.107

arada, Hindistan’da matematikteki ilerlemeler Arap biliminin temellerinin ve 1.000 yıl sonra da Avrupa ‘Rönesans’ının bir parçası oldu

Dinsel mistisizmin yanı sıra bilimsel araştırma da gelişti. ‘Altkıtanın en büyük entelektüel başarısı’ matematik alanındaydı.105 M. Ö. 200’e gelindiğinde, ‘ayrıntılı geometri’, yay ve kirişlerin hesaplanmasını mümkün kılıyordu. Roma-Yunan bilimi güney Hindistan’da yankı buldu; ama Hintli matematikçiler ‘Batlamyus’un daire kirişleriyle hesaplama yöntemi’nin ötesine geçtiler ve ‘sinüslerle hesaplama yaparak trigonometrinin gelişimini başlattılar’.106 Bunu ondalık sistemin mükemmelleştirilmesi, değeri tespit edilemeyen bazı denklemlerin çözümü, Π (Pi) sayısının değerinin Aryabhata tarafından doğru olarak hesaplanması ve en geç M. S. 7. yüzyılda, Yunanlıların ve Romalıların bilmediği sıfırın kullanılması izledi.

İtibar, bireysel tüketimden değil, başkalarının yetersizliklerini tamamlamak için onlara yardım etme yeteneğinden geliyordu.

kadınlar, dünyanın yaratılışında ve örgütlenişinde aktif katılımcılar olmak yerine ana figürü ya da güzelliğin sembolleri olarak varlıklarını sürdürdüler.