"O kadar yaklaşma," dedi Leónidas yanıbaşımdan, öylesine alçak sesle söylemişti ki sadece ben duyabiliyordum onu, tam o sırada o kitle, küçülmüş olan o biçimsiz ve yayvan gölge, tıpkı bir tırtıl gibi kendi üzerinde yeniden katlanarak bir anda normal boyutlarına kavuşmuş ve böylece büyüyüp yayılırken Justo’yla aramıza girmişti.