Tehlikeli oyunlar

Sonra da beni bırakıp gidecek albayım. Kendi yerine bir şey bırakmadan gidecek

Kimsenin acımadığı bir ölü olursun.

Sevmesini bilmeyenler, kaderlerine razı olmalıdırlar

Başkalarına acımakla başlayan bu tehlikeli duygu, her zaman kendimize acımakla son buluyor. Kendimize acımaktan, başka işlere zaman kalmıyor

Bizi bir de bu acımak mahvediyor albayım

Sevmesini bilmeyenler, kaderlerine razı olmalıdırlar

Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor. Bu nedenle beynimin her hareketinde düşüncelerim acıyor

Bu günlerde sözlerine inanacak yakın bir dost bulmakta güçlük çekiyormuş

Schlick’in akıl hastanesindeki yaşantısını da anlatalım mı albayım?

Hüsamettin Bey elini tahtaya vurdu: «Oraya girmiş gibi konuşuyorsun Hikmet.»

«Girmesine girerim de albayım, çıkması zor olur diye korkuyorum. Bugünün doktorları, insanın delirdiğini çok kolay kabul ediyorlar da, iyileştiğine inanmakta biraz nazlanıyorlar

Çünkü, susup beklemesini bilenler kazanır