Birinci Pyotr

Boyar Matveyevi təcili geri çağırdılar, çariça onun məsləhətləri ilə hərəkət etməyi qərara almışdı. Matveyev Pustozyorskdan paytaxta gəlib çatana kimi, Narışkinlərin əleyhdarları Miloslavskilər və Sofya tarixçi S.M.Soloyovun sərrast ifadəsinə görə “sui-qəsd qazanı qaynatdılar”, öz əleyhdarları ilə mübarizədə strelets qoşunundan silahlı dayaq kimi istifadə etdilər. Onu da qeyd edək ki

ədim Yunanıstan elmlərin məbədi sayılırdı. Ancaq taleyin hökmü ilə oradan didərgin düşənlər İtaliyada özlərinə sığınacaq tapdılar, sonra isə Avropanın hər yerinə səpələnilər. Polşaya da gedib çıxdılar. Əcdadlarımız avam olduqlarından onları vətənimizə buraxmadılar və biz əvvəlki kimi cəhalət içərisində yaşamaqda davam etdik. Əvvəllər bütün alman və polyak xalqları da belə bir vəziyyətdə yaşamışdılar. Lakin onların mahir və ağıllı hökmdarlarının böyük səyləri sayəsində bu xalqların gözləri açıldı və onlar özləri qədim zamanlarda, yalnız Yunanıstanın öyünə bildiyi elmləri və sənətləri o biri xalqlara öyrətməyə başladılar. İndi də bizim növbəmiz gəlib çatmışdı. Bunun üçün gərək səmimi-qəlbdən və danışıqsız mənim niyyətlərimi həyata keçməsinə kömək edəsiniz, itaətkar olasınız, zəhmətə qatlaşasınız. Latın kəlamında deyildiyi kimi: “İbadət edin və zəhmətdən qorxub çəkinməyin”.

kvadan yola düşdü. Kolomnada Apraksin, Tolstoy, habelə arvadı Yekaterina Alekseyevna ona qoşuldular. İmperator yaxın adamları ilə birlikdə Kolomnadan su yolu ilə Həştərxana getdi, oradan isə iyulun 18-də piyada qoşunlarına başçılıq edərək, gəmilərlə Xəzər dənizinə yollandı. Yürüşdə 5 min matros, 22 min piyada, 9 min süvari, habelə qeyri-nizami qoşunlar iştirak edirdilər. Süvari dəstəsi cənuba quru yolla, dəniz sahili boyunca çapırdılar.
Pyotr Senata yazdığı məktubda öz yürüşünü belə təsvir edirdi: “Biz Həştərxandan Terekə qədər, Terekdən isə Aqraxana qədər dənizlə gəldik; oradan fərmanlar göndərdik, sahilə çıxıb, uzun müddət süvari dəstəsini gözlədik. Süvari dəstəsi yolu boyu susuzluqdan və keçidlərin pis vəziyyətdə olmasından çox əziyyət çəkmişdi”.