In “Ben-Hur: Een verhaal van den tijd van Jezus' omwandeling op aarde” verweeft Lew Wallace een epische vertelling met historische en religieuze thema's. Het verhaal volgt Judah Ben-Hur, een Joodse prins die onterecht wordt beschuldigd en als slaaf wordt verkocht, maar uiteindelijk op zoek gaat naar wraak en verlossing. De literaire stijl is rijk en poëtisch, waarbij Wallace gebruikmaakt van beschrijvingen die de lezer in de tijd van het Romeinse rijk doen wanen. De context van het boek, dat in de late 19e eeuw werd gepubliceerd, weerspiegelt een groeiende interesse in zowel de Bijbel als in het avontuurgenre, en roept vragen op over rechtvaardigheid en geloof in tijden van lijden. Lew Wallace was niet alleen een schrijver, maar ook een generaal, advocaat en gouverneur van New Mexico. Zijn diepgaande kennis van de geschiedenis en cultuur uit de tijd van Christus, gecombineerd met zijn eigen worstelingen met geloof en zingeving, vormden de basis voor dit meesterwerk. Wallace begon het verhaal aanvankelijk als een pleidooi voor het christendom, wat zijn persoonlijke overtuigingen weerspiegelt en het boek dient als een zoektocht naar spirituele waarheid. “Ben-Hur” is niet alleen een spannend verhaal vol actie en drama, maar ook een diepgaande verkenning van de menselijke staat en de impact van geloof. Dit boek is aan te raden voor zowel liefhebbers van verhalen uit het oude Rome als diegenen die geïnteresseerd zijn in de spirituele dimensies van literatuur. Het nodigt de lezer uit om na te denken over de paradoxen van wraak en verlossing, en de blijvende relevantie van deze thema's.
