Raphaël Styx is dood, maar ook na je dood kan je nog voor de politie werken. Als "zombiecop" wordt hij ingeschakeld als de gewone politiemethodes falen. Als in Ieper, bij een herdenking van WO I, een aanslag wordt gepleegd met mosterdgas, tonen de bewakingscamera’s een jonge vrouw. Styx volgt het spoor naar Wenen en vervolgens naar het verleden. Door de tijd reizend belandt hij in 1914, en in een Weens sanatorium. Bavo Dhooge graaft dieper in de personages van zijn reeks over de "zombiecop" en laat zijn held zelf verliefd worden – in het verleden. En hoe kan de overledene zijn weduwe helpen om over haar verlies heen te komen?
